Zorluklar hayatımızda hep vardır ve var olmaya da devam edecektir. Zorluklar karşısında ya tecrübe kazanıp daha da olgunlaşırız ya da pes eder yıkılırız. Hangisini seçeceğinizi kişiliğiniz, hayata bakış açınız, geçmişten gelen şartlanmışlıklarınız, alışkanlıklarınız belirler. Eğer negatif bir bakış açısına sahipseniz çabuk pes edersiniz.
Dikkat edin sıfırdan başlamış milyoner olmuş insanlara. Onların hayatlarında zorluklar yok muydu? Vardı elbet. Onlar zorlukları dost edinmişlerdi. Hayatlarında hep zorluklarla karşılaşacaklarını biliyorlardı. Ve en önemlisi onların zorluklarla kolay baş edebilecekleri sırları vardı. HAYALLERİ ve bu hayallerini gerçekleştireceklerine dair İNANÇ ve TUTKULARI.
Bir mağarada olduğunuzu düşünün, her tarafı karanlık, küçük bir delik var ve o delikten yansıyan gün ışığı. O mağaradan çıkmak için o deliği bütün gücünüzle büyütmeye çalışmaz mısınız? Tıpkı kelebeğin kozasından çıkmak için gösterdiği çaba gibi.
Birçoğunuz biliyordur bu hikayeyi:
Bir gün, kırlarda gezintiye çıkan bir adam, kenarına oturduğu otlardan birinin dalında, küçük bir kozanın varlığını fark etti. Koza ha açıldı ha açılacak gibiydi. Adam, bunun bir kelebek kozası olduğunu tahmin ediyordu. Böyle bir fırsat kolay ele geçmez diye düşündü; ve bir kelebeğin dünya yüzü gördüğü ilk dakikalara şahit olmak istedi.
Dakikalar dakikaları kovaladı, saatler geçmeye başladı, ama henüz kelebeğin küçük bedeni o delikten çıkmadı. Sanki, kelebek dışarı çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi adama. Kelebeğin elinden gelen her şeyi yaptığını ama kozadan dışarı çıkmayı başaramadığını düşündü. Bu yüzden, kelebeğe yardımcı olmaya karar verdi. Cebindeki küçük çakıyı çıkarıp, kozadaki deliği bir cerrah titizliğiyle büyütmeye başladı. Böylece bir iki dakika içinde kelebek kolayca dışarı çıkıverdi. Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştu.
Adam kozadan çıkmış kelebeği izlemeye devam etti. Çünkü, kelebeğin kanatlarının az sonra açılıp genişleyeceğini, böylece narin bedenini havada taşıyabileceğini umuyordu. Ama bunlardan hiçbiri olmadı. Kelebek, hayatının geri kalanını kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar çabalarsa çabalasın asla açılamadı.
Adamın bütün iyi niyetine ve yardımseverliğine rağmen anlayamadığı şey şuydu:
Kozanın kısıtlayacağı ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten dışarı çıkmak için göstermesi gereken çaba, kelebeğin uçuşu için lazım olan şeylerdi.
Bizim de uçuşumuz için kanatlarımızı güçlendirmemiz gerekir. Networkte başarılı olmak istiyorsanız eğer, duyacağınız yüzlerce hayır cevabına karşı yılmadan pes etmeden tanıtım, takip yapmaya, önce kendiniz balık tutmayı öğrenerek ve daha sonra insanlara balık tutmayı öğreterek kendinizin ve insanların hayatına sihirli bir dokunuş yapmaya çalışın.
Unutmayın; bizi karanlık mağaradan çıkaracak bir ışığımız, bir umudumuz, hayallerimiz var. Gelin bizde o küçük deliği var gücümüzle büyütelim ve sağlam ve güçlü kanatlarla o delikten çıkalım.
Gasson:
“İnsanın en büyük dostu zorluklardır. Çünkü insanı karşılaştığı zorluklar kuvvetlendirir.”
